പെയ്തൊഴിയാതെ...

ഇന്നെന്റെ മനസിലും കാരമേഘങ്ങലാണ്
അത് പെയ്യാനാവാതെ വിങ്ങി വിങ്ങി നില്‍കുകയാണ്‌..
പെയ്തു തുടങ്ങിയാല്‍ പേമാരിയായി മാറുമോ എന്ന  ഭയത്താല്‍ ..
................................................................................................
................................................................................................
................................................................................................

ഒരു കുളിര്തെന്നലിനെ എനിക്ക് കാത്ത്തിരിക്കാനില്ല..
ഒരു സൂര്യകിരണം വെളിച്ചം വിതരുമെന്നു പ്രതീഷിക്കാനും....
...............................................................................................
...............................................................................................

എന്റെ മനസ്സില്‍ തെളിയുന്നത് ഒരേ ഒരു ആശ്രയംമാണ്..
ഓരോ മനുഷ്യന്റെയും അവസാനത്തെ,അവസാനം ഇല്ലാത്ത അത്താണി..
"അമ്മ...!!!"
ആ മടിയിലോന്നു തല ചായ്ച്ചു കിടക്കാന്‍ ..
മുടിയിലൂടെ ഓടുന്ന വിരലിന്റെ വാത്സല്യം അറിയാന്‍...
എന്റെ മനസ്സ് കൊതികുകയാണ്..
അതിനിനിയും  കാലങ്ങളേറെ കാത്തിരിക്കണം എന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോള്‍
വീണ്ടും പെയ്യാന്‍ വിതുബുന്നു ഞാന്‍...!!!

തിരിച്ചു വരവ്

ജൂണ്‍ മാസം...
നാട്ടില്‍ ;
ആരവങ്ങളോടെ മഴത്തുള്ളികള്‍ പെയ്തു തിമിര്‍കുന്നുണ്ടാവണം..
പുതിയ കുടയും ബാഗും പുത്തന്‍ പുസ്തകങ്ങളുടെ  മണവുമായി കുട്ടികളും...
ഇതൊക്കെ ഈ മരുഭുമിയിലിരുന്നു ഭാവനയില്‍ കാണാനേ കഴിയു
ഇവിടെ exam ,revision ,reports ..അതിനിടയില്‍ മൂക്കുക്കുത്തി കിടക്കുകയാണ് ..
ജൂണ്‍ 16 നു സ്കൂള്‍ അടക്കും..പിന്നെ നീണ്ട 3 മാസതോളമുള്ള summer holidays
ആ ദിവസങ്ങള്‍ എന്നെ അതിലേറെ പേടിപ്പിക്കുന്നു..

ഇനി ബ്ലോഗും ഞാനും മാത്രമുള്ള ഒരു ലോകം...
അന്നെനിക്ക് പകര്‍ത്താന്‍ എന്റെ മനസ്സുണ്ട്..
അതില്‍ കടലിനെക്കാളും ചീറിയടിക്കുന്ന തിരമാലകളുണ്ട്..
വേദനയുടെ..നഷ്ട്ടങ്ങളുടെ..സ്വപ്നസാഫല്യത്തിന്റെ..നിരാശയുടെ..
എല്ലാം എനിക്കെഴുതണം ...

(അതിനു മുന്പ് മലയാളം എഴുതാന്‍ പഠിക്കണം.)